ارزیابی تخریب سرزمین در منطقه سیستان با تأکید بر فرسایش بادی

تخریب سرزمین پدیده­ای است که به­دلایل مختلف در سراسرجهان درحال توسعه و گسترش است. دشت سیستان نیز از این پدیده متأثر بوده، به­­نحوی که  به­مشکل حادی برای صنایع، راههای مواصلاتی و فعالیت­های اقتصادی ـ اجتماعی مردم منطقه مبدل گردیده است، لذا  لزوم مبارزه با این پدیده و شناسایی عوامل مؤثر بر آن امری بدیهی است. هدف از این مطالعه برآورد وضعیت فعلی و پیش­بینی وضعیت آینده  تخریب سرزمین در منطقه نیاتک سیستان براساس روش بسط یافته ارزیابی شدت بیابان­زایی (تخریب سرزمین) در ایران[1]، می­باشد .برای این­منظور واحدهای کاری موجود در منطقه به­­ عنوان نقشه­ی پایه برای ارزش­دهی به عوامل و شاخص­های مورد نظر، به­ روش ژئومورفولوژی تهیه گردید. سپس با ارزش­دهی به شاخص­های ارزیابی فرسایش بادی و جمع امتیازات مربوط به آنها در هر واحد کاری و بر اساس جداول مبنا، شدت تخریب سرزمین برای کاربری­های مختلف تعیین شد. در نهایت با بهره­گیری از نرم­افزار Arc view 3.2  نقشه­های مربوط به وضعیت فعلی و آینده­ی هر یک از کاربری­های مذکور ترسیم گردید.        نتایج نشان داد در این روش تخریب فعلی اراضی در سه کلاس (متوسط، زیاد و شدید) طبقه­بندی می­شود طبق نتایج حاصله فرآیند تخریب فراتر از حد استاندارد بوده و شامل کلاس­های متوسط (III)، زیاد (IV) و شدید (V) می­باشد، کلاس متوسط، زیاد و خیلی زیاد به ترتیب 3/59، 2/31 و 5/9 درصد از مساحت کل منطقه (6/4819) را شامل می­گردند. برآورد وضعیت آینده منطقه نشان داد که در آینده منطقه نیاتک در سه کلاس کم، متوسط و زیاد شدت  تخریب سرزمین قرار می­گیرد.